Dag 33 - Naar Pai Memorial Bridge

N.a.v. het tv-programma over het coronavirus gisterenavond krijg ik het volgende te horen: voorlopig geen negatief reisadvies van/naar Thailand. Wel voor China. Code rood voor de provincie Hubei en oranje voor de rest van het land. Over tussenstops in China is nu nog geen duidelijkheid. Ze raden aan in contact te blijven met de vliegmaatschappij; die maken daar een beslissing over. Maar de situatie verandert zo snel dat daar nu niets concreets over te zeggen is. M.a.w. voorlopig ga ik dus nog even afwachten. Ik heb verder nog niets gehoord van mijn vliegtuigmaatschappij (China Southern), of mijn alarmcentrale. Zodra ik iets hoor, meld ik het hier.

Vanmorgen bij het ontbijt heb ik maar weer eens om ei gevraagd, deze keer als scrambled eggs. Geen probleem, ik kreeg een bijzonder lekker ei voorgezet met daarin een allerlei meegebakken verse groenten. Dit hotel is zo gek nog niet.

Na het ontbijt is het tijd voor een aantal zaken: motorscooter weer betalen, op zoek naar een kapper en een uitstapje verzinnen voor vandaag. Eerst de motorscooter. Ik had gemerkt dat mijn remlicht het niet deed, dat moest dus gerepareerd worden, alleen had ik geen zin om van brommer te wisselen. Deze heeft heeft goede banden en rijdt heel goed. Geen probleem! In vijf minuten was het probleem verholpen en hadden ze ook gelijk de remmen bijgesteld. Heel fijn! De kapper wordt wat lastiger, zo snel kon ik er geen vinden. Dat komt dan later wel.

Voor vandaag verzin ik een uitstapje naar de Pai Memorial Bridge. De brug in Kanchanaburi (beter bekend als de Bridge over the River Kwai) is veel bekender, maar ook de Pai Memorial Bridge heeft een geschiedenis met de Tweede Wereldoorlog. Op deze plek werd de brug namelijk aangelegd door krijsgevangenen en dwangarbeiders van het Japanse leger. Met behulp van olifanten werd een houten brug aangelegd. Daarbij sleepten de dieren zware bomen uit de jungle. In 1944 werd de brug vernietigd door de geallieerden, maar na de oorlog opnieuw herbouwd door de lokale bevolking. In de jaren die daarop volgden, werd de Pai Memorial Bridge verbeterd. Tijdens ernstige overstromingen in 1973 werd het bouwwerk verwoest door het wassende water. In 1975 werd de oude Nawarat brug uit Chiang Mai 140 kilometer naar het noorden gereden, om uiteindelijk weer opgebouwd te worden tot het bouwwerk van vandaag de dag. Leuk, maar niet echt speciaal. De rit ernaartoe was prachtig. 

Terug in Pai tank ik de motorscooter vol (heb al bijna 150 km gereden) en koop ik een zak mandarijnen - hoog tijd voor nog wat vers fruit. Je zou verwachten dat de mandarijnen hier wel goedkoop zouden zijn.  Nou nee, niet echt. Ik betaal 50 baht voor een kilo mandarijnen met erg veel pitten. Op zoek naar een kapper kom ik langs een leuk bakkerijtje waar ik heerlijke cappuccino en gebak nuttig. Hier kom ik beslist nog eens terug. In dit deel van Pai zitten meerdere kappers, zag ik. Alleen lange rijen wachtenden voor mij. Dus volgende keer beter!

Na de koffie kom ik weer langs de twee kappers. De eerste zit nog steeds te vol, maar bij de tweede ben ik al bijna aan de beurt, zie ik. Ik ga dus zitten wachten en na vijf minuten ben ik al aan de beurt. Ik wil mijn ‘kapsel’ altijd heel simpel: 3 mm rondom. Het betere tondeusewerk dus. Deze kapper maakt er een heel kunstwerk van met mijn haar geknipt op twee verschillende ‘lengtes’. Na diverse pogingen lukt het me om hem duidelijk te maken dat ik het rondom kort wil. Ondertussen babbelt hij gezellig wat in heel basaal Engels met mij. Ook hier weer: wat een vriendelijke man! Als ik moet afrekenen, betaal ik 100 baht. Een vriendenprijsje, al rekent hij 40 baht voor Thaise volwassenen en 20 voor kinderen. Ik gun het hem uiteraard van harte. 

Daarna ga ik terug naar mijn hotel. Eerst maar eens de resterende kriebelhaartjes wegspoelen. Daarna lig ik de rest van de middag weer heerlijk aan het zwembad. 

Zodra de zon is ondergegaan achter de bergen in de verte, pak ik de scooter weer en ga ik lekker uit eten. Eerst weer gele currysoup, gevolgd door rode curryrijst. Beide erg lekker. 

Na het eten loop ik nog maar eens de hoofdstraat helemaal af en geniet van de gezellige drukte. Daarna weer terug naar mijn hotel voor mijn avondritueel  Ben benieuwd wat mij morgen weer gaat brengen. Tot morgen maar weer 😃👋!