Vrijdag 15 februari 2019 - de terugreis 🛫🛬

Nog een keer buiten eten, heerlijk. Het was gisterenavond buiten bijna nog net zo heet als mijn eten gekruid was. Ik kan een hoop hebben, maar zo scherp gekruid als gisteren heb ik het zelden gegeten. Ze wilden me extra verwennen op mijn laatste avond. Nou, dat is gelukt 😅!

Rond 20.30 belde mijn chauffeur nog even om te verifiëren of ik nog steeds om 02.00 wilde reizen. Na veel “God-bless-you”-s hing hij weer op. Fijn idee dat de goede man ook met mijn terugreis bezig is. 

Een uur later kwam de stroom weer terug. Ik hoorde het gelijk aan alle radio’s in de buurt die weer aanfloepten. Oh, wat ga ik deze herrie niét missen!

De rest van de avond lig ik lekker gestrekt op mijn buitenbankje Netflix te kijken en wat te lezen. Om 22.00 neem ik nog even een douche en daarna ga ik pogen te slapen. Mezelf kennende gaat dat niet zo goed lukken. Op een of andere manier gaat mijn lijf alvast in de reisstand en blijft dan waakzaam. We’ll see.

01.29, keurig 1 minuut voordat mijn wekker afloopt, word ik wakker. Niet verkeerd, maar wel erg onrustig geslapen. Lekker even opfrissen en dan naar buiten. Ruim voor twee uur meldt de taxichauffeur zich al. Een heel vriendelijke man, net als de hotelbazinnen uit de Ashantistam. Helaas spreekt hij slechts heel “small small” English. Als een ware kamikaze rijdt hij me, in zijn naar verse benzine ruikende, ontzettend gammele oude Nissan Micra naar Accra AirPort. Links en rechts inhalend, constant claxonnerend, keihard remmend als er opeens twee mensen de weg oversteken, een motor ontwijkend die ons aan de verkeerde kant van de weg tegemoet rijdt. Kreunend en steunend door een heel lange bocht op een klaverblad. Daarnaast had zijn auto ook nog eens nauwelijks verlichting. Maar goed, lekker wakker 😅 kom ik aan op het vliegveld. Vlak voor we bij de departures zijn neemt hij nog een beambte mee die ik even later als douanebeambte voor mijn neus krijg bij de paspoortcontrole. Voor 5 cedi’s vult deze beambte keurig mijn uitreiskaart in (normaal gesproken moet je dat zelf doen), terwijl hij mij in de taxi nog bezwoer om aan niemand geld te geven. Zo zie je maar, het kan verkeren. Erg aardige man, we voeren een heel gesprek over het land en alles wat de bevolking nodig heeft. Na een vette handdruk mag ik weer verder en kom ik probleemloos door de douane. Ik heb een mevrouw aan de incheckbalie heel lief aangekeken en zij heeft mijn zitplaatsen op beide vluchten gewijzigd, zodat ik lekker veel beenruimte krijg op de deze vluchten (ik had eerst een plek op de middelste rij tussen twee mensen in). 

Voor mijn laatste cedi’s koop ik een belachelijk dure, maar ontzettend lekkere cappuccino en een flesje water. Ondertussen heb ik geluk dat ik mijn krantje nog kan downloaden. Lekker vers nieuws voor onderweg. 

Er is geen dertiende stoelenrij in beide vliegtuigen. Het gaat van rij 12 naar rij 14🤔. 

Om 04.55 taxiën we naar de startbaan en even later zijn we in de lucht. De eerste vlucht duurt ruim vier uur en de eerste twee uren verloopt de vlucht heel erg turbulent. Niemand komt van zijn plek en er wordt dus ook geen eten of drinken geserveerd. Na twee uur wordt de vlucht gelukkig een stuk rustiger en wordt eindelijk het ontbijt uitgeserveerd. Ik lustte wel wat zo langzamerhand. Om 09.11 landden we in Casablanca. Hier heb ik zo’n tweeënhalf uur de tijd om mezelf te vermaken. Lekker even de benen strekken, naar het toilet en ik scoor een superlekkere kop cappuccino bij Starbucks. Wat mij opvalt, is dat hier in Marokko alles in euro’s wordt afgerekend. Dat had ik niet verwacht. 

Om 12.20 stijgen we op voor het laatste deel van deze reis. Nog 03.05 uur vliegen en dan ben ik weer in Nederland. Het voelt vreemd om weer Nederlands te horen. Ik begon al bijna in het Engels te dromen.

In Casablanca is het maar 11 graden, wat heerlijk fris aanvoelt. Geen hitte meer. In Nederland zal het warmer zijn dan in Marokko. Haast niet te geloven, en dat midden in de winter. 

Na een heel rustige vlucht land ik om 15.21 op Schiphol. Dan nog heeel lang taxiën voor we eruit kunnen. Om ben 15.50 ik door de douane en kan dan mijn meiden en kleinzoon Thijsje in de armen sluiten. Heerlijk 😃!

Nu ik dan aan het eind van mijn reis ben gekomen, is het tijd om mijn balans op te maken. Wat heeft deze reis me opgeleverd en wat heeft het me gekost? De balans slaat heel erg ten voordele uit van wat het mij heeft opgeleverd. Wat ben ik rijk dat ik zoveel mensen heb mogen leren kennen. Wat is het mooi dat ik een kijkje heb gekregen in het leven van een Ghanees gezin. Ook al heb ik maar weinig écht mooie plekken in Ghana gezien, het was wel een belevenis om dit land te mogen doorkruisen. Wat was het heerlijk om les te mogen geven aan zulke lieve, gemotiveerde leerlingen. Wat heb ik genoten van de hitte midden in onze winter; wat een luxe. Ondanks alle vervuiling, het was heerlijk om in Ghana te zijn!

Dan wat heeft het me gekost? Heel wat zweetdruppels, want, jongens, wat was het heet (stiekem toch wel veel fijner dan guur, koud, regenachtig weer). Of de reis goed was voor mijn gezondheid, waag ik te betwijfelen, want ik heb heel wat vitamientjes moeten missen. En wat dacht je van de milieuvervuiling? Hoeveel schadelijke uitlaatgassen heb ik ingeademd? Daar wil ik liever niet aan denken. Ook de hondenbeet met de extra injecties waren niet echt goed. Daarnaast, je zou het niet zeggen, is vrijwilligerswerk ook duur. Ik schat dat de reis me ongeveer €2000 heeft gekost, maar het was elke cent waard.

Ik laat een stukje van mezelf achter in het oh zo chaotische, luidruchtige, vervuilde, maar ook zo gastvrije land met zulke lieve onschuldige mensen. Zoals ik er nu over denk, was het een eenmalig bezoek aan dit land, maar je weet nooit wat de toekomst gaat brengen! 

Komt er een vervolg op mijn reizen? Stiekem hoop ik van wel. Ik zie al beelden van mezelf, wandelend over de Chinese muur ergens in november / december (januari). Geen idee of dat gaat lukken. Het is in ieder geval wel een fantastische droom! 

Ik wil jullie allemaal heel erg hartelijk danken dat je de moeite hebt willen nemen om mijn schrijfsels te lezen. 

Mocht er een vervolg komen, dan hoor je dat zeker van me 😀👋! Voor nu wens ik iedereen een superfijn weekend. Ik ga nu heerlijk van mijn gezinnetje genieten ❤️❤️! Het ga jullie goed 👌🏿👋🏿😀!