Zondag 3 februari 2019 - lazy Sunday 👌👍

Wat was mijn eten heerlijk gisterenavond. Het bleken noodles te zijn met lekker veel groenten en zelfs vlees. Het was daarnaast nog eens lekker pittig gekruid ook. Ik denk dat ik het vanavond nog eens bestel, maar dan zonder vlees.

Ik heb gisterenavond rond 21.00 uur nog even een vanille-ijsje gehaald. Het was toen nog steeds 35 graden. Vandaag gaan we voor het eerst de 40-gradengrens bereiken. Stiekem vind ik dat toch prettiger dan 6 graden met regen en wind. 

Mijn ontbijt (ik was er keurig voor acht uur) - was vanmorgen een stuk later dan anders, want de chef moet eerst worden opgeroepen - hij arriveert om pas 08.45 (verslapen?). Bij aankomst maakt hij wel direct een thermoskan met thee voor mij. Tijdens mijn ontbijt schuift de katholieke Jozef bij mij aan tafel. Hij vertelt dat hij zo naar de kerk gaat. Een mis duurt hier drie uur, veel te lang, vindt hij, maar hij moet, dus hij gaat.

Dan heb ik ook nog even een aanvulling op het mohammedaanse huwelijksaanzoek van gisteren. Het stamhoofd wordt ook nog bij het huwelijk betrokken. Hij krijgt nog een flinke portie kolanoten. Dit zijn een soort van stimulerende middelen. Ze nemen de noten in de mond, kauwen erop, en krijgen dan een flinke portie cafeïne binnen, een soort Red Bull avant la lettre. Je krijgt er enorm bruine tanden van. Verder werden deze noten vroeger gebruikt voor de Coca-Cola en daarnaast onderdrukken ze het hongergevoel, ook niet onbelangrijk in deze streken. Ik heb er een paar weken geleden ook een paar gekregen tijdens mijn bezoekjes aan de microkredieten. Alleen heb ik ze niet durven eten, omdat ze zo uit een bak gevuld met Ghanees kraanwater kwamen.

Na het ontbijt yellow yellow ik maar eens naar de markt. Ik wil daar wel eens lekker uitgebreid gaan rondneuzen... De eerste week durfde ik eigenlijk niet zo goed naar de markt te gaan, overweldigd als ik was door alle indrukken en de drukte, maar nu heb ik dat totaal niet meer. Ik slenter heerlijk rond tussen alles wat wordt aangeboden: van bruine darmen, van door vliegen vergeven vlees, tot allerlei soorten groenten, prachtige stoffen, eerste levensbehoeften, alles is er te vinden. Wat een belevenis. 

Na de markt yellow yellow ik toch nog maar een stuk verderop. Ik heb zoveel zin in een lekkere cappuccino met iets taartachtigs. En dat hebben ze in Wooden. Een verrukkelijke cappuccino en een ongelooflijk lekker appel-kaneel-cakeje. Bij elkaar 27 cedi’s, maar wel de moeite waard. Ik praat nog een poosje met de serveersters, want zo langzamerhand staan we op vriendschappelijke voet en daarna toer ik weer terug. Ik heb geluk. De yellow yellow die ik tref, brengt me voor 2 cedi’s ruim 8 kilometer verderop. De laatste bijna twee kilometer loop ik door de nu echt verzengende hitte. Wat lonkt het zwembad mij. Zodra ik weer terug ben, is dat ook het eerste wat ik opzoek. Heerlijk plons ik het zwembad in. Ik hoor dat de entree in het zwembad in mijn lodge maar liefst 20 cedi’s per persoon bedraagt. Een vermogen voor de gemiddelde Ghanees. Het zijn voornamelijk Ghanese studenten die het zwembad frequenteren. 

En studenten brengen mij op leraren. De gemiddelde leraar verdient hier zo’n 1500 cedi’s per maand (deel het maar door vijf en je hebt het maandsalaris in euro’s). Een professor verdient 3000 en een arts 4000 cedi’s per maand. Kunnen wij ons niets bij voorstellen, maar dan heb je het wel over topsalarissen. De Ghanese Mohammed Modaal harkt ongeveer 200 cedi’s per maand binnen.

Het personeel vertelt mij dat ik “privilliged” ben, want ik ben de eerste die hier alcohol geserveerd krijgt, en dat zelfs buiten op het terras. Dit is een islamitische enclave en daar is alcohol eigenlijk uit den boze. Voor mij zijn ze graag bereid een uitzondering te maken, zo aardig. Ze doen écht alles om het me naar de zin te maken. Ik voel me hier echt gewaardeerd.

Als ik om 13.30 voor de lunch op mijn terrasje neerstrijk, wordt gelijk mijn broodje tonijn neergezet. Erg lekker klaargemaakt. Als ik om een cola vraag, wordt ook die gelijk gehaald, maar de ober komt al wat onzeker aangelopen, twijfelend of de cola wel koud genoeg is. De cola is inderdaad wel wat aan de lauwe kant, en hij gaat gelijk weer terug om een koudere te zoeken, maar door een grote stroomstoring hier vanmorgen heeft de koeling het niet gedaan. Vandaar dat een nog koudere cola mislukt. Geeft niet.

De middag breng ik luierend door. Wat zonnen, zwemmen (helaas niet zo veel als ik zou willen, want het is echt ongelooflijk druk vandaag), wat dutten en veel lezen.

Om 18.00 uur wandel ik weer naar mijn terrasje voor het eerste verkoelende biertje (de stroom is gelukkig niet meer uitgevallen vanmiddag).

Morgen ga ik weer terug naar George en Comfort. Zo’n lodge als deze was wel errug aangenaam, maar de gezelligheid bij mijn gastfamilie voelt ook als een warm bad. 

Fijne avond allemaal en alvast een goede start van de werkweek gewenst morgen 👋!