Zaterdag 26 januari 2019 - halverwege de vakantie 😃😢

Gisterenmiddag na het uploaden van mijn blog, ben ik de stad ingegaan om een klein cadeautje te kopen voor Valerie. Het werd het Engelse boek Wanderlust van Danielle Steel; Valerie houdt namelijk ook erg van lezen. Ik vond het thema wel passend met de reis die zij nog voor de boeg heeft. Valerie en haar zus gaan nog t/m 10 februari rondtrekken door Ghana. Gelukkig was Valerie erg blij met het boek! 

We hadden om 17.30 in Chuck’s restaurant afgesproken. Dit restaurant is pas net weer open na een lange bedrijfsvakantie. We hebben eerst gezellig zitten borrelen. De dames aan de cocktails en ik aan een (twee 🙃) grote (0,625 liter) Starbeer(s). Dit merk is in handen van Heineken (dank, Gonny!); verklaarbaar door de ster die op de Starbeerflesjes, alsmede op de Heinekenflesjes staat. Erg lekker. Mijn eerste bier sinds zondag. Eigenlijk is het hier echt veel te warm voor alcohol. Het slaat zo snel in de benen. Maar nu is het weekend en dan mag het, vind ik. Ik heb een heerlijke, vleesloze pizza gegeten. Allengs werd het restaurant steeds drukker; een echte expatsgelegenheid. Van tevoren had George ons gewaarschuwd beslist niet in het donker terug te gaan lopen vanaf dit achterafgelegen restaurant, aangezien er daar al meerdere vrijwilligsters zijn beroofd en in elkaar geslagen. Wij hebben dus keurig een yellow yellow geregeld en zijn zonder kleerscheuren weer thuisgekomen. Op het moment dat ik dit schrijf, 22.15 uur, is het nog steeds erg warm, 31 graden. Nog veel te warm om al te gaan slapen, want in mijn zweethokje is het nog veel warmer. Om 22.30 zoek ik toch maar mijn kamertje op, dan nog maar even de ventilator aanzetten.

Om 06.30 (07.30 Nederlandse tijd) word ik weer wakker. Was tussendoor ook al wel een paar keer wakker geweest, maar ik begin wel steeds meer te wennen aan de nachtelijke herrie en mijn oordopjes doen ook wonderen. Ik blijf nog lekker even liggen, luister naar het Nederlandse nieuws en weer, kijk even naar buiten en prijs mezelf gelukkig dat ik weer een zonnige, hete dag voor de boeg heb. In Nederland nat, winderig en maar zes graden, hier 🔆 en 37 graden. Sorry mensen 😇!

Vandaag ga ik over de helft van mijn Ghanese avontuur. Wat hebben me deze eerste drie weken gebracht? Heel veel warmte, letterlijk en figuurlijk. Ik ben ondergedompeld in zoveel hartverwarmende ervaringen, heb zoveel lieve mensen ontmoet, maar ook letterlijk was het warm, erg warm, maar zo goed te verdragen hier. Tot nu zou ik het voor geen goud hebben willen missen, ondanks alle primitiviteit. Het maakt je alleen maar nederig en extra blij met wat je thuis hebt. Op naar de tweede helft van mijn reis.

Vannacht is daughter two, Mariam, bevallen van haar eerste kindje, een meisje. Moeder en dochter maken het heel goed. De bevalling heeft ongeveer drie uur geduurd. George en Comfort (Georges vrouw) zijn supertrots. Comfort is er de hele nacht bij geweest. Ze ligt dan ook diep te slapen op de bank als ik kom ontbijten. Maar ja, er moet worden gepoetst, dus George schudt net zo lang aan haar, tot ze wakker wordt, zodat ze aan het werk kan. Een naam heeft het baby’tje nog niet. Die komt pas acht dagen na de bevalling. Vaak worden familieleden vernoemd en dat is dan een bijzonder grote eer. Dus na volgend weekend kan ik misschien een naam doorgeven.

Rond tien uur ga ik op weg naar mijn Airbnb voor dit weekend. Ik neem twee yellow yellows, neem onderweg geld op en ben al voor 11 uur op mijn bestemming. Dit dankzij de yellow yellowbestuurder die mij op mijn bestemming ergens in de wildernis afzet. Zonder hem had ik dit nooit gevonden. De 10 cedi’s, die ik hem gaf, waren dan ook zeer welbesteed. Ik word bijzonder vriendelijk onthaald door de eigenaar (een redelijk rijke computeraar). Hij heeft dit hele complex twee jaar geleden van een Nederlander overgenomen. Mijn appartement is voor Ghanese begrippen erg luxe. Airco, ventilator, kingsize bed, wc met stromend water en ook een douche met stromend water. Dit alles voor €20 per nacht, wat wel wat duur is voor Ghanese begrippen, maar ik denk dat het het wel waard is. Helaas geen Wifi, want de eigenaar zegt dat hij liever geen Wifi verzorgt dan slechte Wifi. Alles voor de goede beoordelingen op Airbnb. Voor mijn appartement bevindt zich een porch en ik had het nog niet gevraagd, of ze zetten al een stoel en tafel met tafelkleed op mijn porch neer. Naast mijn porch (ik heb een hoekappartement in de schaduw, gelukkig, zijn waslijnen en die gebruik ik ook gelijk, want het eerste wat ik doe, is weer mijn wasje. Alles hangt al lekker te drogen. Daarna ga ik zwemmen. Heerlijk zwembad, alleen echt spekgladde tegels. Ik snap het niet. Is er dan niemand in dit land die nadenkt voordat iets wordt geïnstalleerd? Zucht. Het zwembad is heerlijk, alleen die ongelooflijke herrie die uit de luidsprekers komt. Ze hebben een supergeluidsinstallatie staan bij het zwembad, tevens eetgelegenheid, en volgens oud-Ghanese begrippen moet de muziek natuurlijk zo hard mogelijk aanstaan. Ik ga dus een paar baantjes zwemmen, maar ga lekker bij mijn appartement zitten te lezen. Daar is het geluidsniveau beter te verdragen. Ghanese housemuziek hoor ik op de achtergrond... Ondertussen heb ik ook wat bier geregeld. Ze hebben hier - dit is Moslimland - geen alcohol in voorraad. Ik bestel 6 flesjes Starbeer voor vandaag en morgen. Ik denk, ik regel een flesje extra per dag, mochten er nog meer gasten komen die bier drinken, dan heb ik in ieder geval toch wat bier. Maar zo werkt het hier niet, kom ik achter. Ik moet mijn bier vooruitbetalen, wat ik dan ook doe. Dan neem ik het bier dat overblijft wel mee naar George. Hij doet daar gelukkig niet moeilijk over. 

Ze hebben een grote menukaart hier. Regel is wel dat je van tevoren bestelt wat je die dag gaat eten en ook moet je vertellen hoe laat je het eten opgediend wilt krijgen. Ik doe lekker ongezond, what else is new, en bestel voor 13.30 een portie frites en voor 18.30 een medium-size pizza.

Gelukkig is er ook een restaurant en daar eet ik, afgezonderd van de muziek in het zwembad. Keurig om 13.30 worden mijn frietjes opgediend, vergezeld door een lekker koude Starbier. Een van de personeelsleden is er speciaal voor naar de stad gegaan om ze te halen. Ik betaal 7 cedi’s (€1,25) per fles van 0,625 liter. Niet verkeerd. Ik geef hem dan ook een dikke fooi.

Het zwembad is heel erg druk bevolkt met jongeren. Volgens mij heeft het een buurtfunctie. Vandaag is hier zonnekracht 11 maar liefst. Nog nooit meegemaakt. Goed insmeren dus. Ter vergelijking in Nederland nu hoogstens zonnekracht 1 (en ‘s zomers nooit hoger dan zonnekracht 9). Er staat en lekker windje rondom mijn appartement. Het is wel alsof er regelmatig een vlaag heel warme lucht naar mij toe wordt geblazen, maar het is heel goed uit te houden. Rond 16.15 ga ik nog maar eens plonzen. Heerlijk. Samen met ongeveer 15 andere jongens ben ik het water. Er zijn helemaal geen meisjes in het water. Ik ben een vreemde, blanke, eend in de bijt, een bezienswaardigheid. Wat mij ook opvalt, is dat ik na het zwemmen de enige ben die lekker in de zon gaat liggen. De jongens zoeken allemaal de schaduw op. Tja, zij hoeven niet meer bruin te worden. Na een kwartiertje zonnen houd ik ook dat voor gezien; ik voel dat ik aan het verbranden ben. De aftersun die ik op school heb gekregen na mijn allerlaatste les doet goede dienst (dank Sebastiaan!). Daarna maar eens douchen en (mijn weinige 😉) haren wassen en voor het eerst in drie weken valt het me op dat ik een spiegel op mijn kamer heb. Ik vrees dat ik normaal gesproken iets te weinig in een spiegel kijk. Kon ook niet, want op geen van mijn vorige adressen had ik een spiegel, geloof ik. 

Nou, dat is het weer voor vandaag, een grotere lap tekst dan ik vanmorgen had gedacht. Sorry! Morgen weer meer. Fijne avond allemaal 👋!