Dinsdag 15 januari - hiep, hiep, hoera

15 januari 2019 - Tamale, Ghana

Voor het eerst in mijn leven vier ik mijn verjaardag (64, dat zou je niet zeggen, dank, dank 😉🤣) echt helemaal alleen ☹. Wel een vreemde gewaarwording. Ik weet dat er heel veel mensen, heel dicht bij mij staan en die warmte voel ik ook zeer beslist, maar nu zou ik toch graag even bij jullie in Nederland hebben willen zijn. Dat gaat helaas niet, dus wordt het weer die andere warmte. Geeft niet, is ook fijn hoor 😃! 

Ik word vandaag zo overstelpt met appjes, Facebook- en Messengerberichten, mailtjes, etc, Ik kan het bijna niet bijhouden. Mensen, wat ontzettend lief van jullie 😍! Wat een perfect begin van mijn verjaardag.

De dag begint alweer vroeg. Om vijf uur is er gelukkig weer water en worden overal grote kanisters met water gevuld. Het geluid van het stromende water is niet echt bevorderlijk voor een volle blaas. 

Eigenlijk heb ik vannacht niet eens zo heel slecht geslapen. Zou ik beginnen te wennen aan het klimaat en de geluiden, of is het dankzij de oordopjes?

Rond acht uur hoor ik een aantal explosies. Dit is een heel vreedzaam land, dus aan iets naars denk ik niet. Volgens George zijn het saluutschoten voor de overleden chief. De begrafenisstoet gaat weer op gang komen. Ondertussen zit ik heeeerlijk te ontbijten dankzij de chocopasta die ik gisteren had gekocht. Al met al een prima begin van mijn (verjaar)dag 😀!

K3 (zo noem ik hem maar, want zijn Ghanese naam is onuitspreekbaar en dit lijkt er het meest op), de neef van de huisbaas, zou vandaag weer naar school gaan, maar kwam gelijk weer terug in zijn schooluniform, want het werd toch pas morgen dat de school weer zou beginnen. Net zo gemakkelijk ook pas overmorgen. TIA😉!

Om negen uur had ik vandaag bij de bieb afgesproken. Daar zijn we te voet met zijn drieën bij heel veel vrouwen langsgegaan om hun microkredietafbetalingen te innen. Zodra je eraan komt, wordt gelijk een bankje of worden een paar stoelen ergens vandaan gehaald en in de schaduw gezet. Dan even met ons praten en komt het af te lossen geld tevoorschijn. Dit wordt netjes in een schrift genoteerd en dan zetten de dames een vingerafdruk in het schrift en op naar de volgende klant. Deze vrouwen zijn heel blij met deze kredieten, omdat dit hen écht vooruithelpt (ondanks de 30% rente!). Het opgehaalde geld wordt dan via de rekening van Fuseini en zijn broer naar de organisatie overgemaakt (i.v.m. belastingen). Wat zijn de mensen toch aardig en blij als je bij hen binnenkomt. Ze spreken maar een paar woorden Engels, maar de blijheid straalt ervan af. Overal is het hello, sir, goodbye, sir. Ons Ghanees is belabberd: je zegt /dessiba/ en daarna /na/ heel veel keren achter elkaar dan zitten ze echt te glunderen. Dat betekent zoiets als goeiemorgen en /na/ is een erkenning dat iemand iets tegen je gezegd heeft. Zoiets van ik begrijp je, leuk!

Regelmatig komen er ook mensen op je af, vooral kinderen, en die kijken dan vol verbazing naar mijn witte huidje. Kinderen roepen vaak heel blij: daar loopt een blanke! Och hé? Nooit geweten dat ik een bezienswaardigheid ben hier. Heel apart. Nooit voel je je bedreigd, iedereen is echt supervriendelijk. 

Daarna zijn Valerie en ik de stad ingegaan en hebben we schriftjes, potloden, puntenslijper en een Engels leerboek gekocht, waaruit ik hopelijk morgen mijn eerste les kan gaan geven. Ik ben ook even over de markt gelopen. Een onmetelijk groot netwerk van heel smalle steegjes met ontelbare kraampjes, erg leuk. Van runderkoppen tot enorme speklappen, maar ook heel oude, nieuwe keukenmachines die in Nederland allang in een kringloopwinkel staan. “You name it, they’ve got it”.

Na de aankopen heb ik Valerie op een lunch getrakteerd in Wooden en kreeg ik van haar jam, groene thee en oploskoffie: een Ghanees overlevingspakket. Erg leuk!  

Vanmiddag heb ik ook weer een hotel geboekt voor het komende weekend, maar daarover over een aantal dagen meer natuurlijk.

Rond half zes ben ik weer naar huis ge-yellow-yellowed met een volle maag. Helaas was het water weer afgesloten, dus dan maar weer met de bekertjes onder de douche en dat gaat prima. Alles went voor deze vent!

Tot morgen, dank voor al jullie belangstelling vandaag, ik heb me geen moment alleen gevoeld 😃😘!

Foto’s

6 Reacties

  1. Li-yu en Niek:
    15 januari 2019
    Leuk om te lezen Dick! Klinkt als een geslaagde dag! Alvast veel succes en plezier met de Engelse les morgen 👍🏻
  2. Johan:
    15 januari 2019
    Fijn om een levensteken van je te horen Dick.
    Het gaat je lukken daar - heel veel succes.
    Groetjes, Johan en Hanneke
  3. Lieneke:
    15 januari 2019
    Lieve jarige pap, je begint zo te lezen nu pas echt te 'landen'! Goed zo! Wij hebben ook veel aan jou gedacht vandaag, als je terug bent halen we je verjaardag in hoor! Al is het in ieder geval maar een stukje taart ;) welterusten voor straks!
  4. Laura:
    15 januari 2019
    Jarige Job! Het klinkt als dat je je draai wat aan het vinden bent, fijn!! Hopelijk slaap je weer wat beter vanavond! Veel plezier morgen met je lesgeven! Dikke knuffel!
  5. Marijke:
    15 januari 2019
    Mooi verhaal over vandaag. Ik vind het wel shockerend dat mensen 30% rente over een microkrediet betalen. Hoe werkt dit? Waar gaat die 30% heen? En wat doen 'zij' met het geld?

    Fijn dat het overlevingspakken is bijgevuld met jam, chocopasta, thee en koffie! Als je weer thuis bent trakteer ik je snel op een taartje ;-)

    Xx
  6. Monique Heij:
    16 januari 2019
    (Nog) van harte gefeliciteerd Dick. En veel succes met de Engelse lessen.