Donderdag 7 februari 2019 - Mijn tweede pensionering 😉

Gisterenavond kreeg ik weer fufu als avondeten. Meelbal met pittiggekruide tomatensoep. Was niet verkeerd, maar ik begin toch wel te verlangen naar een ander soort maaltijd. Nog één avond hier eten en daarna moet ik een week lang zelf verzinnen waar en wat ik ga eten, heerlijk! Daar heb ik toch best wel zin in.

Na het eten zit ik een hele poos te praten met Mariam, daughter two. We hebben het weer over haar school. 135 leerlingen in je klas lesgeven, betekent ook 135 schriftjes nakijken. Dat mogen de onderwijzers in hun vrije tijd doen als ze het tijdens hun les niet af zouden krijgen. Mariam vertelde me dat ze ook vaak de antwoorden op het bord schrijft en dan laat ze het de kinderen zelf nakijken. Scheelt enorm veel tijd.

Geef je les op een ‘government school’, dan werk je van 07.30 tot 13.30 uur, werk je op een ‘private school’, dan werk je van 07.30 uur tot 16.30 uur. Je krijgt dan natuurlijk ook wel meer salaris. Als een leerling te laat komt - de school sluit exact om 07.30 uur haar deuren - dan komt de leerling er die dag gewoon niet meer in. Gevolg van deze maatregel is dat geen kind het in zijn hoofd haalt om te laat te komen. In tegendeel, ze zijn hier allemaal veel te vroeg op school. 

Niet zo lang geleden werd je gewoon nog met een rietje op je nagels, of als je het heel erg bont gemaakt had, op je blote billen geslagen. Nu is dat ook in Ghana verboden. 

Mariam vertelde mij ook dat haar vader als docent Engels (universitair geschoold) bijna 1500 cedi’s als salaris kreeg, maar nu, wegens zijn pensionering, nog slechts 700 cedi’s per maand ontvangt. Gelukkig krijgt hij tenminste nog iets. Maar geen vetpot als je weet dat water en stroom hier relatief erg duur zijn. Voor water betaal je gemiddeld 300 en stroom zo’n 200 cedi’s per maand, dus daarna zijn er nog 200 cedi’s, oftewel 50 cedi’s (€10) per week over om van te leven. Doe dat maar eens met zoveel mensen hier steeds in huis. Geen wonder dat Comfort elke ochtend om 05.00 op haar brommertje stapt om naar haar schoonmaakbaan te gaan. 

Tijdens het eten koken gisterenavond (K3 en een andere man waren met een twee meter lange stamper de meelbal aan het stampen), ging het even fout. K3 verloor zijn evenwicht en schopte een pan vol kokend water om (ze koken hier op lage kooktoestelletjes op houtskool). Gelukkig raakte niemand gewond, maar de pan (heel groot) viel om tegen de nieuwe mixer die Comfort net op zicht had meegekregen - omdat K3 de vorige ook al per ongeluk kapot had gemaakt. Arme K3. Comfort heeft nu twee kapotte mixers en één daarvan moet nog worden (af)betaald. Ouders waren niet echt blij, maar bleven gelukkig wel heel rustig.

Gisterenavond had ik een kleine dierentuin rond mijn bed. Ik zag eerst een redelijk grote spin afstevenen op mijn bed; ik wilde hem naar buiten brengen, maar hij ontsnapte, daarna liep er een zes centimeter grote tor over mijn hoofdkussen. Toen ik die weg wilde halen, viel die hoorbaar op zijn schildje onder mijn bed. Ik dus kijken onder mijn bed waar die tor was gebleven, helaas zag ik hem niet meer, maar wel een nog veel grotere spin die gezellig een web had geweven onder mijn bed. De tor was verdwenen en de spin heb ik maar laten zitten. Ik neem aan dat hij mugjes lekkerder vindt dan mijn vlees... de tor kwam ik even later toch nog tegen onder mijn klamboe, hij deed een race over mijn bed. TIA!

Tijdens het ontbijt geef ik mijn afscheidscadeautjes alvast aan George en Comfort. Vanavond is het huis weer drukbevolkt en dan vind ik het lastig om de cadeautjes te geven. Ze waren aangenaam verrast!

Comfort hoeft tien dagen niet te werken; ze heeft verlof om haar dochter en kleindochter te verzorgen. Is niet verkeerd geregeld in dit land. De man krijgt echter geen vrij; hij moet gewoon werken!

Om negen uur was ik in het atelier voor mijn laatste lessen. Het was weer zo gezellig. We hebben hard gewerkt. Daarna ben ik nog even blijven zitten praten en heb de meisjes allemaal een eigen mok met een rol chocoladekoekjes erin gegeven. Volgens mij waren ze er erg blij mee. Om 11.45 liepen de meiden nog een eind met mij mee om me officieel uit te zwaaien. “We’re gonna miss you”, heb ik vaak moeten horen. Met een paar dikke hugs and hands namen we afscheid 😢. Mijn tweede pensionering...

Wat niet zo leuk is, is dat vanmorgen bij George op het erf een van de jonge geitjes een groot stuk plastic aan het opeten was en ik hem helaas niet kon tegenhouden. Telkens als ik hem probeerde te pakken, holde hij hard weg. Ik zag hem het hele stuk plastic opeten. Hopelijk overleeft hij het. Volgens George niet. Binnen drie dagen is het beestje er niet meer. Dat gebeurt hier zo vaak zei George - zonder blikken of blozen.

Rond 12.30 ga ik naar Wooden om nog een keer te lunchen met de nieuwe vrijwilligsters. Ook ben ik benieuwd naar hun eerste verhalen. Sarah en Seki zijn naar een basisschool en hebben zich heerlijk ondergedompeld in dozijnen kleine kindertjes. Ondertussen hebben ze ook, heerlijk zittend onder een boom, een aantal kindertjes Engelse bijles gegeven. Ze vonden het erg leuk. Van Ellen ontvang ik een paar foto’s van haar ervaringen in een Ghanees ziekenhuis. Ze meldt dat ze vandaag heeft meegeholpen een meisje op de wereld te zetten, maar ze meldt ook hoe onvoorstelbaar de gezondheidszorg hier is. 

Om 14.45 vertrekken de vrijwilligsters weer en blijf ik met een heerlijke ananassmoothie achter. 

Rond 15.30 komt een meisje vragen of ze bij mij aan tafel mag zitten. Tuurlijk mag dat. Even later komt de aap uit de mouw: ze is op zoek naar financiële ondersteuning voor haar studie. Als ik zeg dat ik al andere projecten ondersteun, is ze snel weer weg.

Rond 16.30 reis ik weer terug naar Georges huis. Ik heb geluk, want rond 16.00 uur komt een jongen aan mijn tafel zitten die ik ken. Hij is op de motor en zet mij al om 16.45 af bij George thuis. De laatste avond wil ik niet zo laat thuis zijn. Nog even gezellig babbelen met de familie die bijna een maand zo goed voor mij gezorgd heeft!  

Dat was het weer voor vandaag! Een fijne avond allemaal en tot morgen, maar dan 650 km verderop naar het zuiden, heerlijk aan zee 😀👋!