Dag 35 - Terug naar Pai Canyon

Op het reisfront nog geen andere mededelingen dan dat het coronavirus nog steeds verder om zich heengrijpt. Hier in Thailand zijn al 19 besmettinsgevallen geconstateerd, zelfs de premier is ziek (nog niet bekend of ook hij het virus heeft).

Na het ontbijt ga ik lekker een poos in de halfzon zitten lezen, totdat het ook daar te warm wordt. Wat zal ik vandaag eens gaan doen? Ik besluit nog een keer naar Pai Canyon te gaan. Ik was daar al eens geweest, maar dat was alleen maar voor de zonsondergang. Omdat ik toen zag ik hoe mooi de natuur daar is en ik zin heb om wat intensiever te bewegen (een natuurwandeling maken) ben ik weer op mijn scootertje gesprongen en reed ik, lekker rustig deze keer, met een flinke omweg naar deze canyon.

Op parkeerterrein stonden vijf politiebussen. De agenten bevolkten het terras. Hier werd niet gecontroleerd, maar ik vermoed zo dat er overal in de omgeving controlepunten worden opgezet. Geen probleem voor mij. Ik wandel lekker omhoog naar het uitzichtpunt boven op de berg en vandaar daal ik door het bos af naar beneden. Wat is het heet en wat is het rustig! Zal wel met elkaar te maken hebben 🙃. Geeft mij mooi de kans om wat mooie foto’s te maken zonder mensen erop. Zodra ik weer terug ben, boven op de berg, ga ik lekker even in de schaduw zitten uitpuffen en klets een poos met een Kroatisch stelletje. Daarna pak ik mijn scootertje en zoef weer met een omweg terug naar de stad Pai. Hoogste tijd voor cappuccino en ...😋!

Op de terugweg naar mijn hotel koop ik weer eens een keertje een tosti en leg die in het bagagevak van mijn scooter, dan blijft het lekker warm. Buiten voor mijn appartement eet ik dan lekker mijn tosti op.

De middag lig ik heerlijk in de zon aan het zwembad. Helaas wordt deze week het asfalt voor ons hotel helemaal omgeploegd en dat geeft af en toe veel geluidsoverlast. De wegwerkers werken hier zeven dagen per week van acht uur ‘s ochtends tot zeven uur ‘s avonds. Ik geloof niet dat de vakbond in Nederland dat goed zou vinden. Hopelijk zijn ze ze morgen weer een stuk verderop in de straat bezig.

Als avondeten eet ik twee nieuwe gerechten: een pittige vissoep. Erg lekker maar de groenten die erin verwerkt worden vind ik minder van smaak (onwennigheid?). Ook zitten er twee kleine pepertjes in. Als ik op een van de pepertjes bijt, slaan de vlammen mij gelijk uit. Nog nooit zo’n hete peper geproefd. En dat zeg ik, die overal peper over strooit 😅! Daarna eet ik een echt voortreffelijke spaghetti carbonara. Zeldzaam romig en lekker! Dat is weer eens wat anders. 

Ik zit weer aan mijn vaste tafel aan de hoofdstraat te eten en het valt mij op dat ik zoveel minder mensen zie. Normaalgesproken is het een grote stroom mensen die voorbijtrekt, maar vanavond vallen er grote gaten in de mensenstroom. Waarschijnlijk heeft het ermee te maken dat maar liefst 80% minder Chinezen in Thailand op vakantie gaan nu. Ik lees ook dat de hotels veel minder vol zitten. Heel begrijpelijk allemaal.

Weer thuis in mijn hotel overdenk ik het volgende: ik zit enorm te twijfelen of ik misschien niet een eerdere terugvlucht moet gaan boeken. Hier in Thailand grijpt het virus heel snel om zich heen en zal het niet lang meer duren voordat ook Thailand een ‘besmet’ land gaat worden zoals China. Dat gaat dan betekenen dat ik bij thuiskomst ook twee weken in quarantaine zal moeten gaan en dat kan écht niet, want ik kom juist naar huis toe, omdat ik met alle kinderen + vrienden op vakantie ga tijdens de voorjaarsvakantie. Ik heb vanmorgen mijn boekingsorganisatie al een mailtje gestuurd met de vraag wat het mij precies gaat kosten als ik via hen een directe vlucht van Bangkok naar Nederland boek. Ik hoop op een snel antwoord! Morgen horen jullie hopelijk weer meer! Wordt vervolgd!👋😃!