Dag 38 - Naar Yun Lai Viewpoint + pech 😱

Als uitstapje voor vandaag krijg ik na het ontbijt van mijn Duitse buurman de tip om maar eens naar het Yun Lai Viewpoint te gaan. Oppassen alleen, zegt hij, voor het laatste stuk, want dat gaat bijna kaarsrecht omhoog en met de staat van de remmen van de motorscooters hier voor de afdaling... Hij raadt mij aan het laatste stuk voor de helling te gaan lopen. Ik ga dat zeker onthouden! 

In een minuut of twintig rijden, kom ik bij het uitzichtpunt aan en rijd het stuk omhoog in de veronderstelling dat ik bij de parkeerplaats een trap omhoog ga vinden. Echter, zodra ik op de parkeerplaats ben, blijkt het dat ik al helemaal boven ben. Zonder het te weten, heb ik de stijle helling al gedaan 😅. Ik vond de helling wel stijl, maar ik heb onlangs een nog veel stijlere helling gedaan.

Het uitzicht boven is echt wonderschoon, vooral als je langs een enorme bloemenweide omlaag kijkt. Ik maak een heleboel foto’s en zodra ik uitgekeken ben, begin ik heel voorzichtig aan de afdaling naar het Chinese dorp dat aan de voet van de helling ligt. Hier was ik al eerder geweest, maar wilde nog even de tentoonstelling over de oorlog van Thailand tegen Myanmar bekijken. Op een flink aantal tentoongestelde wapens na, was daar niet zoveel aan. Voor het eerst in mijn leven maak ik een selfie met een echt wapen in mijn hand.

Daarna scooter ik met een zo groot mogelijke omweg terug naar Pai. De huur van de motorscooter moet alweer betaald worden en verder is het al de hoogste tijd voor koffie. Ik betaal voor de laatste keer nog twee dagen scooterhuur en ga daarna naar mijn vaste koffietentje.

Na de koffie rijd ik, ook weer met een omweg, terug naar mijn hotel. Ik heb al eerder geschreven dat ze met de weg bij mijn hotel bezig zijn. Al het asfalt is verwijderd en wat ooit een weg was, is nu een zandvlakte. Op het laatste stuk, zo’n honderd meter voor mijn hotel voel ik opeens dat mijn scooter haast onbestuurbaar wordt. Gelukkig rijd ik niet snel door het rulle zand, maar sturen lukt haast niet meer 😅. Toch geen lekke achterband, hoop ik? Maar nee, verkeerd gehoopt. De achterband staat volledig plat 😱! Dan komt mijn beschermengeltje nog een keer om het hoekje kijken. Had ik al geluk dat ik langzaam reed en dat het vlak bij het hotel gebeurde, op dat moment komt er net een taxi met een Thaise chauffeur voorgereden die gasten uit mijn hotel kwam afhalen. Ik spreek met hem af dat ik zijn gasten ga opzoeken en vraag hem of hij dan voor mij in de tussentijd in het Thais met mijn scooterverhuurder wil bellen. Zo gebeurt het ook. Hij krijgt van de verhuurder te horen dat iedereen zelf zijn pech met zijn gehuurde scooter moet oplossen. Dus daar sta ik dan... Gelukkig kent de taxichauffeur ook een reparatiebedrijf in Pai dat hij dan ook voor mij belt. Binnen een kwartier rijdt er al een heel krakkemikkige scooter met zijspan voor. Samen tillen de chauffeur daarvan en ik mijn motorscooter in de zijspan en daar gaan we dan met mij achterop, op naar Pai. Aan de andere kant van de stad zit het reparatiebedrijf en mijn chauffeur begint gelijk met de reparatie.  Binnen vijf minuten haalt hij een kromme, drie centimeter lange spijker uit de band. Daarna monteert hij gelijk een splinternieuwe binnenland en maakt de klus af. Vervolgens krijg ik de totale rekening gepresenteerd: 160 baht (€4,68)! voor het ophalen van de scooter, het monteren van een nieuwe binnenland en het verder afmaken. Dit geloof je toch niet? Je snapt, daar hoort een dikke fooi bij, en die wordt blij geaccepteerd.

Daarna zoef ik weer heel tevreden terug naar mijn hotel. In totaal heeft dit alles slechts een uur geduurd.

De rest van de middag is weer voor het wegbranden van de onderhuidse vetten 🤪☀️, het bijhouden van deze blog en lezen. Nog één dag hier en dan is het weer gedaan met het luie leventje in Pai.

Als ik heerlijk lig te soezen, word ik wakker gemaakt door het Duitse stelletje waarmee ik al twee ochtenden zo gezellig heb zitten ontbijten. Ze hebben een enorm bord vol met allerlei verschillende soorten fruit voor mij klaargemaakt. Zo lief!

Nadat de zon is ondergegaan spring ik weer op de scooter en eet ik weer een lekkere Thaise maaltijd in Pai. Daarna neem ik geld op om mijn hotel te betalen morgenochtend en koop ook wat bonbons voor de hoteleigenaresse die mij elke ochtend zo heerlijk heeft verwend met mijn ontbijt. 

De avond is weer voor Netflix, lezen en mijn blog. Rond 23.00 ga ik weer lekker slapen. Tot morgen maar weer 😃👋!