Dag 24 - Naar Sai Ngam Hot Springs

Yes, vannacht geen last gehad van blaffende honden, ik hoorde ze wel, maar dan mijlenver. Eigenlijk werd ik pas goed wakker om 08.00. Het eerste wat ik dan doe, is de blog die ik al had geschreven, nog een keertje doorlezen, aanvullen en daarna posten. Gelukkig hoef ik daar geen haast mee te maken, omdat de meesten van jullie dan nog op twee oren liggen. zodra de blog is gepost, ga ik de bijbehorende foto’s uitzoeken en ook uploaden. Daarna nog lekker een poosje lezen tot het rond negenen is en ik kan ontbijten. Ook vandaag kies ik voor het muesli-ontbijt. Vijf minuten later sluit ook het Duitse paar aan bij mij aan tafel. Ik zit namelijk aan de enige tafel die al in de zon staat. Aangezien het nog best fris is, met 19 graden, is dat wel fijn.

Na het ontbijt ga ik op zoek naar mijn bestemming voor vandaag. Het wordt een warmwaterbron. Er zijn er hier twee in de buurt die in aanmerking komen. Een met een entree van 300 baht en een met een entree van 20 baht. Je raadt wel welke ik kies (het is niet toevallig dat 80% van de aanwezigen Nederlander is daar). 

Wat een mooie rit is het naar de Sai Ngam Hot Springs. Ik heb ook nog nooit zo’n steile rit gemaakt. Mijn 150cc motor wilde op een gegeven moment niet sneller meer omhoog dan 15 km per uur.

Wat niemand mij had verteld, is dat er halverwege een roadblock is, waar je 220 baht moet betalen om het natuurpark binnen te morgen. Wat wel klopte, was de entree bij de bronnen, die was inderdaad gewoon 20 baht.  

Ik heb heerlijk een poos liggen dobberen in het 40 graden warme, zwavelhoudende water. En dat terwijl het water er eigenlijk heel koud uitzag. Na het zwemmen laat ik me in de volle zon opdrogen, liggend op een bamboebank.

Daarna aanvaard ik de terugweg, zo heerlijk in de warme zon met de wind ruisend om de oren. 

Een klein half uur later ben ik weer terug in Pai en vind zowaar een Amazon coffee. In Khon Kaen heb ik daar heerlijk koffie met gebak genuttigd, dus ik blij, en ga naar binnen. Nee, gebak hebben ze daar helaas niet. Dus dan maar verder. Ik kom bij een restaurant waar ze heel wijs? geen prijzen vermelden bij hun gebak. Als ik vraag wat een stuk gebak kost, krijg ik te horen, 120 baht! Duurder dan in Nederland 😱. Ik bedank vriendelijk en ga bij het buurrestaurant zitten. Daar was ik gisteren ook en had daar ontzettend lekkere cappuccino en gebak. Vandaag dus weer. Vandaag weer eens iets nieuws uitgeprobeerd: cake, gemaakt van kokosmelk met daarover een laagje vla en gebrande bruine suiker. Erg lekker!

Na de koffie ga ik terug naar mijn hotel en zoek het vervolg van mijn reis uit. Ik heb een probleem: volgende week dinsdag moét ik mijn visum verlengen voor Thailand anders kom ik écht in de problemen. Nu is het zo, dat je, als je Thailand even verlaat (grenshoppen, noemen ze dat hier) nog één keer gratis een visum krijgt voor 30 dagen. Een veelgebruikte truc dus door veel buitenlanders. Ik kan de grens oversteken naar Myanmar, het oude Birma, maar dan moet ik wel eerst een hele dag reizen, 500 baht betalen aan een grensambtenaar en maar hopen dat hij mij dan weer 30 dagen extra in Thailand gunt. Net zo gemakkelijk gaat dat fout en krijg ik maar een visum voor 15 dagen, wat vaker gebeurt. Eigenlijk zie ik dit dus niet zo zitten. Dan hoor ik dit: de baas van mijn hotel vertelt mij dat hij morgen zijn visum moet verlengen en vraagt of ik met hem mee wil, gewoon hier in Pai. Nou heeft hij dit hier vaker gedaan en zeg ik hem dus dat ik graag meega. Het kost me wel 1900 baht, maar zoiets zou ik ook kwijt zijn zonder een extra reis naar Birma (want Birma kom je ook niet gratis binnen. Zij vragen gemiddeld $35 voor een tijdelijk visum). 

Met dit in gedachten heb ik een veel rustiger middag aan het zwembad. Die middag klets ik een poos met een Roemeense gast die al voor de negende keer in Thailand is en zij geeft mij nog een aantal handige tips.

Die avond eet ik bij Duangs restaurant aan de hoofdstraat echt lekkere kip met heeeeel veel knoflook, groenten en frietjes. Even een keer geen rijst. Smullen! In de tussentijd heb ik contact met de ouders van een jeugdvriendin van mijn jongste dochter Marijke. Zij blijken toevallig ook in Pai te zijn. Morgenavond gaan we gezellig eten met elkaar. Leuk, even weer eens Nederlands praten!

De rest van de avond breng ik weer lekker lezend door. Tot morgen maar weer 😃👋!