Donderdag 14 februari 2019 - mijn laatste dag in Ghana 😢

14 februari 2019 - Kokrobite, Ghana

De pizza gisterenavond was overheerlijk. Tijdens het eten maak ik kennis met de achterbuurman die mij vannacht om 02.00 (😅) voor 80 cedi’s naar het vliegveld in Accra gaat brengen. De dames van mijn hotel hebben deze rit voor mij geregeld. De buurman werkt in Accra en wil graag op deze manier nog wat bijverdienen. Een taxi vraagt 140 cedi’s voor deze rit. Het is een uur rijden naar het vliegveld en ik moet twee uur voor vertrek op het vliegveld zijn. Ik vlieg om 05.00 naar Casablanca, heb daar een stop van anderhalf uur en vlieg dan door naar Schiphol, waar ik als alles goed gaat, morgen om 15.45 uur land. Ik zal daar door de allerliefste dochters van de wereld (vind ik, onbevooroordeeld 😇) worden opgehaald. Ik ga daarna mee naar ‘first daughter‘ (om in Ghanese termen te blijven - niet, omdat ze de liefste dochter zou zijn - ik kan en wil geen onderscheid maken, maar simpelweg, omdat ze de oudste is) en eet dan gezellig bij haar mee. Kan ik gelijk Remco en mijn bijna tweejarige kleinzoon weer zien, die steeds keurig aan iedereen heeft verteld dat “Oop” (ik ben Oop en beslist niet Opa, want dat is de vader van Remco) in Ghana zit. 

De rest van mijn avond verloopt weer lekker lui, zoals elke avond hier deze week.

Als ik vanmorgen op Facebook kijk, zie ik mezelf op de Facebookpagina van mijn hotelletje staan: https://www.facebook.com/100022970512357/posts/395363551239325?sfns=mo (wel met mijn toestemming, hoor!). 

Ik geniet nog één keer van mijn heerlijke ontbijt. Daarna ga ik de verdere ochtend aan het strand doorbrengen, omdat de zon anders veel te heet wordt (overmorgen is er hier al zonnekracht 13!) en verder wordt het tegen de middag eb op mijn strandje en dan is het te ondiep om te zwemmen.

Op het strand raak ik aan de praat met een jong stel Ghanezen. Ook zij kennen Nederland en Amsterdam, en zouden heel graag in het Nederlandse walhalla willen leven. Zij vertellen ook dat zij zoveel liever een blanke huid zouden willen hebben, terwijl ik zeg dat wij westerlingen er vaak alles aan doen om juist een bruin laagje te krijgen. Daar kunnen zij zich totaal niets bij voorstellen. 

Het deel van Ghana waar ik nu zit, is veel mondainer dan Tamale. Ik ruik en zie helaas weer mensen met sigaretten en dat is zo lang geleden. Er wordt hier zelfs behoorlijk veel gerookt, en niet alleen sigaretten. Ook zit hier een tattooshop en ik zie zelfs Ghanese mensen met tatoeages, al vallen hun tatoeages nauwelijks op op hun zwarte huid. Daarnaast wordt hier ook overal alcohol geschonken. Het zal wel komen, omdat er hier veel meer blanken zijn dan in Tamale en ook, omdat dit geen moslimgebied is.

Verder valt me de hoeveelheid tweekleurige stelletjes op. Wel vaak met een groot leeftijdsverschil, en daarbij is de blanke dan wel altijd de oudere van de twee.

Er zijn in Ghana heel veel woorden die, om zich te versterken, twee keer naast elkaar staan. Denk maar aan: trotro, red red, fufu, yellow yellow. Inmiddels heb ik het met jullie al over veel van deze woorden gehad en wordt de woordenschat steeds groter. Er zijn er nog meer: Kaki kaki is een militair, green green wordt gebruikt om soep aan te duiden.

Nog een aardig feitje: tanden schrobben. Dat doet men beslist, zeker als je ziet hoe prachtig wit de tanden hier zijn. Alleen poetst men hier vaak niet met tandenborstel en tandpasta, maar hier gebruikt men het hout van de, je gelooft het niet, de Salvadora Persica, ook wel bekend als de tandenborstelboom. In West-Afrika worden hiervoor de limoen- en de sinaasappelboom gebruikt.

In de tuin naast mij landt een grote bruine roofvogel (een soort heel grote valk). Even later vliegt de vogel weer weg met een kleine duif in zijn klauwen. Je hebt hier veel duiven (nu een minder), maar de Ghanese duiven zijn wel de helft kleiner en hebben blauwachtige veren. 

Dan gaat over een uurtje hier de avond te vallen. Ik krijg zo heerlijk mijn biertje. Hopelijk wel koud, want we hebben de hele dag hier al last van een stroomstoring. Op zich heel fijn, want het is zoooo heerlijk rustig hier vandaag (geen blèrende radio’s!), maar wel problematisch, want ik moet mijn mobieltje en iPadje ook weer kunnen opladen. Ik heb wel een opgeladen powerbank, maar die begint helaas kuren te vertonen.

Ik had beloofd ook nog iets over verkeersveiligheid te schrijven. Nou, die is er niet zoveel. Ik snap niet dat hier niet veel meer ongelukken gebeuren. Alles rijdt door elkaar, links, rechts, het maakt niet uit. Onverlicht, zonder remlichten. Richtingaanwijzers, ja die deden het veertig jaar geleden nog, bij de eerste eigenaar. Remmen, meestal werken ze nog wel iets. Vering, nauwelijks. Hoe vaak je over een verkeersdrempel rijdt en krak hoort, als de auto weer stuitert. Aan de andere kant heb ik nog geen dronken Ghanees gezien en rijdt men zeker niet agressief. Men gunt elkaar wel zijn plekje in het verkeer.

Dan wil ik je de volgende krantenkop niet onthouden. Ik las dit de dag voordat ik naar de watervallen van Botanga ging (vond ik niet zo’n fijn idee):

Ten minste 71 doden bij busongeluk Ghana

Bij een busongeluk in Ghana zijn woensdagnacht ten minste 71 mensen om het leven gekomen, dertien raakten zwaargewond. In het noorden van Ghana kwam een bus frontaal in botsing met een vrachtwagen op de hoofdweg. Het is een van de dodelijkste ongelukken in jaren in Ghana, meldt Reuters.

De stadsbus was onderweg naar de stad Tamale toen het in botsing kwam met een vrachtwagen die volgeladen was met tomaten. De politie gaat uit van een mechanisch mankement bij de bus, maar heeft de zaak nog in onderzoek (18/02/2016).

Wat ik ook erg gevaarlijk vind in dit land, is dat alle ramen en deuren van tralies zijn voorzien (inbraakbeveiliging). Ik moet er niet aan denken dat er ergens brand uitbreekt, want je komt beslist je huis niet meer uit. Als je dan ook nog eens ziet hoe men hier alles op het gebied van elektriciteit heeft aangesloten, dan houd je je hart nog meer vast. Er wonen vast hier heel veel beschermengelen. 

Nu snel deze een-na-laatste blog posten, voordat mijn accu leeg is. Fijne avond maar weer en tot morgen 👋😃!

P.S. Het biertje is ijskoud, zo koud is het tot nog toe niet geweest. Ze hebben het in ijswater gelegd 😋!

Foto’s

10 Reacties

  1. Francis:
    14 februari 2019
    Wat een mooie foto (ik ben dan ook verslaafd aan coca cola 😄. Dick een hele goede vlucht. Dank voor alle mooie en prachtige verhalen. Fijn dat we zo mochten mee (be) leven. En straks weer lekker genieten van jouw dierbaren en terug kijkend op 6 mooie weken met prachtige herinneringen.
  2. Laura:
    14 februari 2019
    Palmboom!!
    Wat een heerlijk verhaal weer OD! Je moet maar een keer terug zodat je verder kan vertellen over alle gebeurtenissen en levensstijlen daar! Maar voor nu ben ik blij dat je weer veilig naar huis komt!
    Goede goede vlucht en veel plezier alvast bij DO (daughter one) en de rest!
    Veel liefs van ons!
  3. Christian Hertogh:
    14 februari 2019
    We gaan je prachtige verhalen missen Dick!! Een hele goeie reis morgen naar Houten. Je valt met je neus in de boter want het is schitterend weer in Nederland.
  4. Coby:
    14 februari 2019
    Ik zal je verhalen missen Dick, ik heb er van genoten. Dank je wel. Een goede terugreis. Geniet ervan om weer in het luxe Nederland terug te komen
  5. Heleen:
    14 februari 2019
    Goede reis naar huis
  6. Monique Heij:
    14 februari 2019
    Bedankt Dick, dat we mee mochten genieten. Goede reis terug en succes in Nederland. Je komt wel in dubbele cijfers temperatuur terug.
  7. Dick:
    14 februari 2019
    Dank voor al jullie lieve wensen! De stroom is weer terug hier, alles ligt op te laden. De taxichauffeur belde net ook al even. Dus hopelijk komt alles goed. Ik schrijf morgen nog één blog en dan houdt het helaas op. 👋👋👋👋
  8. Monique Weterman:
    14 februari 2019
    Hoi Dick goede terugreis
    En neem wat van dat warme weer
    Mee😉
  9. José Ktm:
    16 februari 2019
    Ha Dick, inmiddels ben je veilig thuis en geniet je weer van de enorme luxe die we hier hebben. Dank voor je verhalen. Ze waren erg leuk om te lezen. Voor mij blijft 14 februari een bijzondere dag: mijn kleindochter Faye is die dag geboren! Dit verklaart meteen mijn ietwat verlate reactie!
  10. Marijke:
    16 februari 2019
    Dank en gefeliciteerd José, wat is er mooier dan dat? Daar staan geen 10 reizen tegenover!