Dag 9 - Naar het Mai Thai Guest House

Weer word ik pas om 06.30 wakker. Heerlijk! Straks verkas ik voor zes dagen naar het westelijke deel van Khon Kaen. Maar nu nog even niet. Lekker nog een keertje omdraaien. 

Helaas wordt tegenover mijn hotel een ander hotel gebouwd en om 08.30 word ik weer wakker, maar deze keer door de herrie van een enorme drilboor. Heb ik even mazzel dat ze in de dagen hiervoor vakantie hadden 😅. 

Na mijn ontbijt ga ik inpakken en lekker wat lezen tot het 12.00 uur is, want uiterlijk dan moet ik mijn hotelkamer opleveren (officieel kan ik pas na 14.00 uur inchecken in mijn volgende hotel). John en Pui zitten al op mij te wachten als ik buiten kom. Ik leg mijn rugzak in hun achterbak en binnen tien minuten rijden we naar mijn volgende hotel. 

Het Mai Thai Guest House is een zeer aangename verrassing. Gelegen in een rustig straatje vlak bij een lange, drukke winkelstraat. Van alles te koop en dicht bij enorm veel eetgelegenheden, maar niet met de herrie van alle voorbijrijdende auto’s, zoals ik tot nu toe wel had. 

Mijn kamer is groot, stijlvol en keurig ingericht. De badkamer is de beste tot nu toe. Dit guest house wordt met een 9.1 gewaardeerd en ik zie duidelijk waarom. In de tuin ligt zelfs een redelijk groot zwembad en wat ook fijn is, is dat er een lounge is. Hier zitten voornamelijk Engelsen. Vriendelijk, zoals Engelsen kunnen zijn en onder de tatoeages, met zware doorrookte stemmen. Een biertje zijn ze beslist ook niet vies van...

Nadat we mijn kamer hebben bekeken, heb ik John en Pui meegenomen naar de Amazon vlakbij om iets te gaan drinken. Daar hoorde ik Johns levensverhaal: na de middelbare school in Breda ging hij naar de universiteit in Maastricht om daar bedrijfseconomie en -management te studeren. Deze studie voltooide hij in Brussel, samen een lesbevoegdheidsmaster. Na deze studies ging hij twee jaar werken in het Carltonhotel in Zuid-Afrika. Daarna een aantal jaren als economisch assistent-directeur in de gezondheidszorg/ouderenzorg in eerst Dordrecht en daarna Amsterdam, gevolgd door een aantal jaren als directeur van deze organisatie in Zeist. Vervolgens begint hij een bed and breakfast in Andalusië, die hij na vijf jaar verkoopt aan een rijke Ier. Dan drie jaar werken op een resort in Costa Rica. Zijn volgende job is het rendabel maken van het Il Grande-island in Brazilië. Na twee jaar wordt dat resort dan verkocht aan de baas van coca-cola Amerika. Daarna vier jaar als docent Nederlands in Suriname, zeven jaar als docent bedrijfseconomie/hoteltoerisme in Oostende/Brussel/Leuven. Dan vat hij het plan op om in Thailand te gaan wonen en via een datingsite ontmoet hij zijn huidige vrouw Pui. Nu woont hij met haar hier in Khon Kaen. Met zijn 67 jaar piekert hij er nog niet over om achter de geraniums te gaan zitten. Binnenkort gaat hij weer terug naar Nederland om nog een paar jaar 16 uur les te gaan geven aan een hbo-opleiding. Voorwaar een cv om u tegen te zeggen! Kom ik aanzetten met mijn kleine veertig jaar lesgeven in Nederland 😁!

De middag breng ik rustig lezend door. Ook ga ik een keertje zwemmen; jammer genoeg is de zon dan al bijna verdwenen uit de tuin. 

Om 19.00 uur ga ik maar eens kijken in de lounge. Ik praat even met de eigenaar en hoor dat hij dit hotel als een soort Engelse ‘ik vertrek’ 12 jaar geleden heeft gekocht. Na een jaar van opknappen, kwamen de eerste gasten. De laatste vier jaar worden ze constant met een 9.1 beoordeeld hetgeen wel voor flink aanpoten zorgt. Omdat ze een annulering hadden, en ik het geluk had om op het juiste moment op hun site te kijken, kon ik hier boeken. 

In de tussentijd is mijn avondeten bereid en eet ik een bijzonder smakelijke Indiase curry met knoflookbrood, afgeblust met ijskoud Changbier. Morgen hier nog maar eens eten 😋! 

Na het eten bel ik via het internet met verschillende mensen in Nederland; zo fijn om af en toen weer eens een vertrouwd stemgeluid te horen! Verder kijk ik het achtuurjournaal van gisteren - ondanks alle ellende die je elke dag weer te zien krijgt, blijf ik toch wel graag op de hoogte van het nieuws - en heel toepasselijk kijk ik een aflevering van ‘ik vertrek’.

Om 23.30 uur besluit ik dat het genoeg is voor deze dag. Welterusten allemaal 👋!