Dag 8 - Een dagje bij huis

7 januari 2020 - Khon Kaen, Thailand

Na zoveel dagen (rond)reizen tot nu toe, besluit ik om er vandaag maar eens een rustig dagje van te maken. Ik sta voor mijn doen best laat op, rond 09.15, en ga dan naar beneden om in het restaurantje aan te schuiven.

Wat je daar doet, is eerst aan de serveerster doorgeven wat je bestelling wordt - voor de verandering maar weer eens American breakfast (ik heb namelijk geen zin in rijst met varkensvlees in de vroege ochtend) - daarna een paar boterhammetjes in de broodrooster stoppen en een bakje thee en wat ‘jus d’orange’ tappen. Na vijf minuten wordt dan je ontbijt van gebakken ei met ham en drie kleine worstjes keurig met zout, peper, ketchup en erg hete saus bij je op tafel neergezet. 

Op mijn gemak zit ik een uur lang mijn krantje te lezen en te ontbijten. Daarna loop ik langs de balie, betaal daar 700 baht voor nog een extra nacht in dit hotel en neem dan de lift omhoog naar mijn kamer.

Tanden poetsen, tas inpakken en maar eens mijn wandelsloffen 😂 aan om de stad in te gaan. Ik kom in een autoloos straatje terecht waar zich een echt Thaise markt bevindt. Ik wil op zoek gaan naar twee dingen: badslippers en een reparateur voor het hoesje van mijn mobieltje. Een flink aantal stiksels in het leer laten los. 

Eerst maar eens de badslippers: het blijkt onmogelijk om die in maat roeiboot te vinden. Ik heb maat 45/46, voor Nederlandse begrippen toch echt niet zo groot 😢, maar wel voor de delicate Thaise herenvoeten. Met veel moeite kom ik niet verder dan maat 44. Wie weet dan in een andere stad? We zullen zien.

Ondertussen ben ik aangekomen in het park rond het meer. Ik loop een flink stuk in de schaduw van de bomen (het is weer zonnig en 33 graden). Het is opvallend hoeveel eekhoorntjes je ziet. Niet de bruine zoals in Nederland, maar prachtige grijze.  

Ook word ik weer op een paar prachtige tempels getrakteerd. Pui vertelde mij gisteren dat er verschillende Boeddha’s zijn. Je kunt bidden tot de Boeddha van gezondheid of de Boeddha van voorspoed, of wat dan ook. In de hoofdtempel in Khon Kaen ligt nog een stukje bot van de echte Boeddha. 

Inmiddels is het toch echt koffietijd geworden en vind ik gelukkig een Amazon café. Daar bestel ik voor 105 baht (€3,12) een overheerlijke cappuccino met zalig gebak. Ook hier krijg je er automatisch een ijskoud glaasje flessenwater bij. Lekker lezen en mensen kijken. Na een tweede cappuccino wandel ik terug naar mijn hotel. Op de hoek van een straat zit onder een parasolletje een oudere Thai schoenen te repareren. Met behulp van mijn vertaalapp vraag ik hem of hij mijn telefoonhoesje wil repareren en dat doet hij graag. Hij onderbreekt het repareren van een schoen en begint aan mijn hoesje. Ondertussen zit ik op een hoge steen in de schaduw van een verkeerslicht te kijken hoe de reparatie vordert. Binnen tien minuten is mijn hoesje weer als nieuw en dan krijg ik de rekening: 2 baht oftewel 6 eurocent! Je snapt dat ik dat niet betaald heb. 

Blij met mijn gerepareerde hoesje wandel ik naar de Seven Elevenwinkel bij mijn hotel. Het is lunchtijd en in deze winkelketen verkopen ze altijd verschillende soorten tosti’s. Voor €0,75 pak je een heerlijke tosti uit de koeling die in de winkel verhit wordt. Met de tosti en een flesje frisdrank begeef ik me naar mijn hotelkamer en smul daar alles op. 

Gisteren had ik toch zo’n probleem met het afrekenen van mijn vliegticket bij mijn bank? Dat moet zo spoedig mogelijk worden opgelost. Bellen met de bank in Nederland is geen optie, want ik heb maar 50 baht beltegoed. Dat is maar €1,50. Bellen met Nederland kost €2 per minuut, dus daar moet ik iets op vinden. Na enig speurwerk ontdek ik een Whatsapptelefoonnummer van de bank en daar laat ik een verzoek achter om mij te bellen. Dat wordt uiteindelijk keurig gedaan en dan hoor ik dat de bank afgelopen weekend een storing had. Grom, nou ja, het was gelukkig al opgelost. 

Later die middag ga ik omlaag naar het zwembad, zwem heerlijk een paar rondjes en lig als een zeehond een poos te sudderen in de zon. Vakantie 😃!

Om 19.15 ga ik maar eens op zoek naar mijn avondeten. Omdat het mijn laatste avond is in mijn huidige hotelomgeving, ga ik toch maar in hetzelfde restaurant eten als waar ik gisteren ook al at. Die met de ladyboybediening. Bijzonder vriendelijk word ik begroet - ze herkenden me - en gelijk wordt een ijzigkoud Changbiertje (0,62 liter) voor mij neergezet. Never change a winning team - dus eet ik nog maar een keer hetzelfde als wat ik gisteren at. Zie foto. Zooo lekker 😋! 

Er is een verklaring voor de vele Nederlandse gerechten op de kaart. Dit restaurant is opgezet door een Nederlander; helaas ligt hij nu in een of ander hospital en wordt de zaak voortgezet door zijn dames.

De verdere avond breng ik op mijn kamer door met het zoeken en vinden van een hotel in Chiang Mai voor volgende week. Daarover binnenkort meer. Nu is het tijd om onder de ‘wol’ te gaan met de airco aan...  😃👋! 

Foto’s

8 Reacties

  1. Monique Weterman:
    7 januari 2020
    Klinkt weer zeer aantrekkelijk Dick, alleen van het lezen van deze verhalen kom ik aan😂
  2. Dick:
    7 januari 2020
    Hahaha, je moest mij eens zien 🤣
  3. Cathelijne:
    7 januari 2020
    Wat mooi, en al die tempels, zo prachtig.
  4. Dick:
    7 januari 2020
    Klopt helemaal, dit zou jij ook eens moeten zien. Prachtig land met prachtige mensen!
  5. Marijke:
    7 januari 2020
    Oooh dit klinkt als een heerlijke dag weer! Fijn dat je zo heerlijk aan het genieten bent, en wij genieten vanaf een afstandje mee <3
    Wel lastig het tijdsverschil zo, maar gelukkig kunnen we via het blog heerlijk meegenieten van je verhalen. Ben blij dat je hebt besloten om je blog alsnog door te zetten!
    xx
  6. Dick:
    7 januari 2020
    Dank Puckie, ook al kost het enorm veel tijd, die blog blijft wel heel fijn om te doen 😘. Gelukkig konden we vanmorgen lekker even met elkaar bellen toen jij naar je werk ging en ik mijn lunch aan het verteren was 😁. Maar inderdaad, dat tijdsverschil is echt niet leuk!
  7. Marja:
    7 januari 2020
    Hallo Dick,
    Wat ontzettend leuk om over alle belevenissen te lezen die je aan de andere kant van de wereld allemaal meemaakt. Je schrijft heel beeldend. Het is net of we er zelf ook bij zijn.
    Zo kunnen wij ons in een lekker warm zonnetje wanen terwijl, we, wanneer wij naar buiten kijken, toch weer die grauwe saaie grijze januari mist zien.
    Wij zijn alweer bezig op de Heemlanden met HBZ.
    (Heel Belangrijke Zaken 😜)
    Het lezen van jouw blog is heel erg leuk als je net uit school komt!
    Hartelijke groeten van Marja
  8. Dick:
    8 januari 2020
    Ah wat een lief compliment van je, Marja 😃😃! Die HBZ ken ik 🤪; toch denk ik er met heel veel plezier aan terug. Sterkte daar bij jullie👍💪👋