Dag 7 - Een verrassende dag

Thailand doet me goed. Vannacht heb ik alweer langer geslapen dan wat normaal is voor mij. Heerlijk! Ik moet maar eens wat langer blijven in dit fijne land 😉 

Voordat ik ging ontbijten, ben ik begonnen met het uitzoeken van een ander hotel. Mijn huidige hotel had ik in Nederland al tot morgenochtend geboekt, maar wat daarna? Ik boek express niet te lang achter elkaar in één hotel, want als het niet bevalt, zit je er wel aan vast. Gelukkig bevalt dit hotel prima, maar het kan altijd nóg iets beter. Ik blijf een nacht langer in dit hotel, maar verplaats me komende dinsdag naar het meestal volgeboekte Mai Tai Guest House (https://www.tripadvisor.nl/Hotel_Review-g297926-d1878169-Reviews-Mai_Thai_Guest_House-Khon_Kaen_Khon_Kaen_Province.html?m=19905). Dat schijnt veel beter te zijn en is ook ietsjes goedkoper dan mijn huidige hotel. Ik heb geluk, want vanaf dinsdag komt daar een kamer vrij. Ik heb dit volgende hotel voor zes nachten geboekt, want op maandag 13/01 verruil ik Khon Kaen voor Chiang Mai. Waarom dan maandag 13/01 vertrekken? Ik had eerder vanmorgen al uitgeplozen wat de goedkoopste dag is om de 650 km naar Chiang Mai te vliegen (er is geen trein naartoe en bus duurt veel te lang) en op deze bewuste maandag vlieg je ongeveer de helft goedkoper. Ik kan mijn geld maar een keer uitgeven, tenslotte.

Het boeken van mijn vliegticket was een ware ramp. Pas na vier keer alle gegevens opnieuw te hebben ingevuld, lukte het me om de vlucht te boeken. Telkens viel de site van mijn vliegmaatschappij weg. Het boeken was het eerste probleem; het betalen werd het tweede. Steeds als ik op de laatste pagina kwam om de betaling af te ronden, gaf de site van de ABN AMRO bank niet thuis. Ik kreeg zes keer te zien dat ik een (100% juist ingevoerde) code verkeerd had ingevoerd en dat mijn pas ongeldig zou worden gemaakt 😱). Gelukkig had ik John en Pui bij me - we hadden om 11.00 uur afgesproken - en zij vertelden me dat er nog een andere manier van betalen is die de Thai gebruiken die geen creditcard hebben: je ticket boeken, afronden en een te betalen rekening naar de Seven Eleven (zeer veel voorkomende supermarkt) laten sturen. Je ontvangt dan een barcode via je mail en die laat je in de betreffende winkel zien, waarna die code gescand wordt en je het dan contant kunt afrekenen in de winkel. Zo handig 😃👌! Zou ik niet op zijn gekomen. Nooit te oud om te leren 😁! De rest van de week heb ik nu om op mijn gemak een hotel te gaan zoeken in Chiang Mai. 

Met ruim een uur vertraging 😖 (gelukkig hadden we geen haast), maar met gelukkig  wel een geboekt hotel en vliegticket 😃, reden we weg naar een resort op het platteland waar op zondag veel Thai naartoe gaan. Dit resort bestaat uit een groot restaurant met terras en een aantal kleine vakantiehuisjes met veel bouwland eromheen (de stadse Thai gaan bijzonder graag met hun kinderen naar het platteland, waar de kinderen dan heerlijk, bijvoorbeeld in het hooi kunnen spelen). 

We bestellen gebak (nog een reden om van Thailand te gaan houden: de Thai zijn net zo gek op gebak als ik), cappuccino, espresso en voor Pui een of ander blauw drankje. We zitten heerlijk een flinke tijd in de schaduw op het terras, wandelen een rondje door het resort en rijden daarna door naar Cobra Village. Ondertussen stoppen we bij een PTT shop / Seven Eleven, waar ik mijn vliegticket betaal. Ook weer afgerond 😃!

Cobra Village (50 km van Khon Kaen) is een soort van attractiepark dat in het teken staat van cobra’s. We hebben geluk: twintig minuten na onze aankomst is er een live show met cobra’s. Het begint ermee dat een aantal dames en kinderen zwoel staan te draaien met slangen om hun nekken op echt keiharde muziek. Daarna gaan een aantal mannen de slangen op het podium net zolang tergen, totdat de arme beesten uit woede aanvallen. De lady speaker krijgt bijna een hartverzakking bij het in de microfoon gillen wat voor engs de slangen nu weer gaan doen, of hebben gedaan. De oudste man was bijvoorbeeld al zeven keer gebeten. Eigen schuld, denk stiekem een beetje. Aan de andere kant verdienen hier in het park wel veel Thai er hun dagelijkse brood mee🤨.

Na nog een wandeling langs veel hokken met slangen, krokodillen, apen en zelfs twee civetkatten (je weet wel van de duurste koffiebonen ter wereld), rijden we weer op huis aan. Onderweg nog even een stop voor Pui bij een mooie tempel en voor John nog een keer koffie bij Amazon Coffee (ook al een kopie van Starbucks, net zo lekker en veel goedkoper, volgens hem).

Rond 18.00 leveren ze me bij mijn hotel af. Wat een leuke dag tot nu toe! 

Ik ga daar weer ijverig mijn verslag zitten tikken; wat een tijd gaat daarin zitten (maar wel fijne tijd) en wandel om kwart over zeven richting de restaurantjes achter mijn hotel, ja daar bij de vriendelijke dames. Ik strijk neer in een restaurant tegenover alle barretjes en krijg gelijk een menukaart overhandigd. Ik bestel weer een Thais Heinekenbiertje (Chang) en spit op mijn gemak de menukaart door. De westerse kaart staat vol met Nederlandse gerechten (zie foto) - ga ik dus niet doen, ik zit niet voor niets in Thailand - en kies dus iets uit de Thaise kaart: Pad Tai, yummie. Mijn eten - zelden zo lekker gegeten - werd opgediend door een heel vriendelijke, knappe, slanke serveerster op hoge hakken. Toen ze vroeg of alles naar wens was, schrok ik van haar? zware basstem... 😅. 

Na het eten heb ik nog even naar de avondmarkt gewandeld en genoten van de heerlijke temperatuur en de mensen! 😃👋!