Dag 14 - De laatste dag in Khon Kaen

13 januari 2020 - Khon Kaen, Thailand

Vanmorgen viel mijn oog op het onderstaande krantenberichtje:

Bangkok had afgelopen woensdag de derde slechtste luchtkwaliteit ter wereld op Air Visual, een populaire app over de wereldwijde luchtkwaliteit. Alleen Canberra en New Delhi scoorden hogere concentraties aan PM2,5 fijnstofdeeltjes. In Bangkok werd ‘s ochtends 119 microgram per kubieke meter gemeten, om 18.00 uur was het niveau gezakt naar 33,9. Kwetsbare groepen zoals ouderen, kinderen, zwangere vrouwen en mensen met hart- en luchtwegklachten wordt geadviseerd om binnen te blijven.

Dit wil je liever niet meemaken, maar ik snap wel hoe het ontstaat. Het is hier constant droog, zonnig, weinig wind en elke dag 35 graden en met al dat vervuilende verkeer heb je, voordat je het weet, een gigaslechte luchtkwaliteit. Waar ik nu zit, in Khon Kaen, zal het wel niet veel beter zijn en ik houd mijn hart vast voor morgen in Chiang Mai. 

Als ontbijt heb ik enorm veel zin in een echte omelet. Ik vraag het aan de baas van mijn hotel en hij stelt me een omelet Mai Thai voor (125 baht). Ik heb echt geen idee wat het is. Gelukkig blijkt het een perfecte keuze. Het omelet is een soort eierpannenkoek met verschillende soorten vlees en groenten, erg lekker, met als toplaag repen gesmolten kaas. Morgen nog maar eens!

Mijn uitstapje vandaag is naar het treinstation van Khon Kaen. Khon Kaen gaat worden aangesloten op de hogesnelheidslijn vanuit Bangkok, alleen vlot dat nog niet zo. Het station is klaar, de spoorbaan ligt klaar, alleen rijden er nog geen hogesnelheidstreinen. Vraag me niet waarom!

Ik pak vlak bij mij hotel een Bahtbus en blijf deze keer lekker zitten waar ík normaalgesproken uitstap. Het blijkt dat de ‘bus’ mij helemaal naar het Central Plaza brengt (had ik eerder moeten weten). Daar stap ik uit en loop onder het 15 meter hoger gelegen spoor door naar het station. Het station is ongelooflijk ruim opgezet, maar er stopt slechts een bijna uitelkaarvallend boemeltje als ik er ben.

Na het station wandel ik via een zeer ruime fruitmarkt naar een koffiebarretje en neem daar mijn dagelijkse dosis cappuccino. Deze keer met kokosgebak. Het gebak is redelijk, ik mis wel de kokos en de kokossmaak. Wat over het gebak ligt, zijn grote repen behoorlijk smakeloze gelatine. Gelatine is overigens wel iets wat ze heel vaak gebruiken en eten in dit land. 

Mijn middag verloopt heel rustig. Tot 17.30 lig ik aan het zwembad; trek rustig wat baantjes, sudder wat in de zon en lees mijn boek. Gewoon vakantie. Daarna pak ik mijn rugzakje en loop via allerlei achterafpaadjes naar een heel grote markt op maar anderhalve kilometer van mijn hotel. John en Pui hadden mij gisteren deze tip gegeven. Het is een zeer grote markt, voor 75% gevuld met eettentjes. Als ik hier ooit nog eens terugkom, ga ik daar beslist eens eten. Vanavond wil ik echter nog een keertje in mijn hotel eten. Ik slenter op mijn gemak verder over de markt en zie heel veel Nederlandse invloeden. Hollandse geveltjes en zelfs een molen, daar moet vast een geëmigreerde Nederlander achter zitten.

Om 19.00 ga ik in mijn hotel weer aan mijn vaste tafeltje zitten, ik gewoontedier, en bestel mijn Changbier. Als ik om de menukaart vraag, word ik meegenomen naar de bar waar een heel buffet staat uitgestald. De kleindochter van de eigenaar wordt vandaag 6 jaar en ter ere daarvan mag iedereen hier komen eten. Ik mag alles opscheppen wat ik wil. Het eten is heerlijk, maar wel veel pittiger gekruid dan Puis eten, ook heerlijk. Als ik ga betalen, blijkt dat het eten gratis was en dat ik alleen maar mijn bier hoef te betalen. Als ik zeg dat ik dan het geld dat ik voor het eten bestemd heb, wil geven aan de jarige, word ik meegenomen naar de jarige, buig ik voor haar (je schudt met niemand handen in dit land) en feliciteer haar met haar verjaardag. De moeder bedankt mij zeer vriendelijk en krijg ik als dank nog een heerlijk stuk chocoladetaart. Fantastische avond weer!

Om 23.30 zet ik een felicitatie-appje klaar voor mijn broer Jacques die morgen jarig is en ga daarna slapen. Morgen vlieg ik 650 km noordelijker, maar daarover morgen meer 😃👋

Foto’s

2 Reacties

  1. Marijke:
    13 januari 2020
    Ha pap, gisteren natuurlijk al het één en ander gehoord over je dag, maar wat een heftig nieuws van die luchtkwaliteit. Ik ben bang dat het in Chiang Mai niet veel beter zal worden, maar hopelijk zit jouw Unicorn hotel niet te dicht bij de drukke wegen. Ben heel benieuwd hoe je de stad gaat vinden!
    Mocht je nog een dagje de natuur in willen daar: wij vonden de "sticky waterfalls" heel erg gaaf! :-) xx Stijn & Marijk
  2. Dick:
    13 januari 2020
    Ik vrees dat de luchtkwaliteit hier niet beter is, integendeel, er hangt een vaag soort mist over de stad, helaas. Mijn hotel staat 50 meter van de stadswallen, het centrum dus. Wel lekker dicht bij alles. Ik wil zeker die watervallen bezoeken, dank voor de tip! Xx