Dag 11 - Naar het museum

Vannacht word ik rond vier uur even wakker om een aantal mensen Reiki te sturen, maar slaap daarna gelukkig weer snel in en word daarna pas om zeven weer wakker. Snel doe ik de gordijnen en schuifdeuren weer open om de zon en de nu nog verkoelende windvlaagjes binnen te laten. Ik pak mijn iPadje om blog 10 te gaan uploaden en daarbij valt gelijk mijn oog op dit bericht:

Thaise premier vraagt bevolking minder lang te douchen en sneller tanden te poetsen

07/01/2020 om 13:29 door pvm | Bron: Reuters

Een Thaise monnik wandelt in een uitgedroogde rivierbedding. Foto: EPA

Om het hoofd te bieden aan de aanhoudende droogte in het noorden en het centrum van Thailand heeft de Thaise premier Prayuth Chan-ocha zijn landgenoten opgeroepen alle kranen dicht te draaien en minder lang te douchen en de tanden te poetsen.

Vorige week al waarschuwde de watermaatschappij van Bangkok ervoor dat het kraanwater in de miljoenenstad steeds zouter werd, naarmate zeewater verder binnendrong in de Chao Phrayarivier, een belangrijke bron van water voor Thailand.

De Thaise regering keurde dinsdag het plan goed om te boren naar nieuwe waterputten en om nieuwe waterleidingen aan te leggen. Dat grondwater moet de ergste droogte verhelpen, die naar alle verwachting de komende maanden alleen maar erger zal worden.

Het droge seizoen start in Thailand in november en duurt doorgaans tot april. Er wordt echter gevreesd dat het nu weleens tot juni zou kunnen duren voor het echt begint te regenen in het Zuidoost-Aziatische land. In veertien landelijke provincies, in het centrum, noorden en noordoosten van het land, is intussen al de noodtoestand afgekondigd.

Ook hier merkt men dus de gevolgen van het veranderende klimaat 😅. Ik voel me best schuldig over mijn bijdrage hieraan met mijn vliegreizen 😢! 

Misschien moet ik hier gelijk voor boeten! Klein rampje 😱: beet ik vorig jaar in Ghana een stuk uit de ommanteling van mijn brug (degenen die vorig jaar mijn blog over Ghana volgden, weten dit misschien nog wel), vanmorgen brak de hele brug af 😢😢, gewoon bij het bijten in een stukje ei. Het is gelukkig geen open wond, er staan ook geen scherpe randen, maar het voelt wel enorm vreemd aan in mijn mond. Ik vermoed dat ik hiermee nog wel rustig kan doorgaan tot ik weer thuis ben, hoef volgens mij hier niet naar de tandarts, maar een beetje naar is het wel. Gaat me ook nog eens een hoop geld kosten, vrees ik. ik ga nog maar eens kijken of ik me nog kan bijverzekeren voor tandheelkundige kosten voor 01/02/20.

Enfin, life goes on. Mijn uitstapje voor vandaag gaat uit het bezoek aan het National Museum in Khon Kaen bestaan. Een museum, ongeveer 6 km verderop. Ik ben van plan om maximaal twee keer de Bahtbus te nemen en de rest te gaan lopen.

Op het moment dat ik in de schaduw ga staan om op mijn eerste Bahtbus te wachten, stopt er een motorbrommer. Aan het stuur zit een Australiër die vraagt of ik een lift wil. Dat wil ik wel en ik spring achterop. Onderweg vertelt hij dat hij al meer dan 20 jaar in Thailand woont en dat hij de Thai helemaal niet zo vriendelijk vindt. In je gezicht zijn ze volgens hem wel heel vriendelijk, maar achter je rug... Hij had hier zes huizen, waarvan hem er drie door Thaise vrouwen zijn afgenomen. Of dat iets over hem zegt, weet ik niet... 😉. Feit is wel dat hij toch nog steeds hier woont.

De niet-gefrustreerde 😜 man zet mij af op een druk kruispunt , alwaar ik de Bahtbus neem. Deze zit stikvol, zodat ik op het achterplankier moet staan, ook een belevenis. Een paar kilometer verderop stap ik uit en geef ik de bestuurder 10 baht, waarbij ik er weer 1 terugkrijg. Een ritje kost dus maar 9 baht. Nu nog anderhalve kilometer wandelen en ik ben bij het museum.  Daar aangekomen betaal ik de entreeprijs van 100 baht en kijk er rustig een uurtje rond. Het is een aardig museum, niet zo heel groot en ook niet zoveel te zien. Wat grensstenen, aardewerk, sieraden en werktuigen.

Na een uurtje vind ik het wel mooi geweest en loop ik een stukje terug in de richting mijn hotel. Op de heenreis kwam ik langs een hip koffiebarretje en het leek me wel wat om daar koffie te gaan drinken. Ik neem hier een bijzonder lekkere cappuccino met een stukje monchoutaart, een kopje gloeiendhete thee krijg ik er weeer bij.  

In de tussentijd werk ik mijn blog weer bij en geniet van alles. Na een uurtje neem ik de benenwagen en kuier richting het centrum. Ik loop nog een keer door het Central Plazawinkelcentrum en pak daarna de Bahtbus voor een stuk van 2 km in de brandende zon naast een drukke tienbaansweg. Op een kruispunt halverwege stap ik uit en wandel de laatste anderhalve kilometer naar mijn hotel. Ondertussen koop ik brood en wat zuivel voor de lunch. Het eerste wat ik doe zodra ik bij mijn hotel ben, is douchen en daarna zwemmen.

Later die middag bel ik John of hij misschien een tandarts weet en gelukkig weet hij dat. Morgenvroeg om 09.30 uur haalt hij mij op en gaan we naar een Thaise tandarts. Een volgend avontuur 😅! Overmorgen lees je dan hier het relaas van dit bezoek.

De middag breng ik weer deels in het zwembad door en op mijn koele kamer. ‘s Avonds ga ik de uitdaging aan van een volgend Indiaas gerecht op de kaart: deze moet echt pittig zijn. Ben benieuwd! Het ijskoude blusbier staat klaar 😉!

Het gerecht is overheerlijk, maar wel flink gekruid. Had ik het al niet warm door de temperatuur, de vlammen slaan me nu uit door de chilipepers. I love it. 

De avond breng ik weer heerlijk lezend en tv-kijkend door. Ondanks de pech met mijn brug vandaag is het leven zo slecht nog niet ☺️👋!